Hver kannast ekki við það að vera að tegra af lífi og sál eins og manni sé borgað fyrir það (sem verður ekki fyrr en eftir nokkur ár) og reka þá augum í Harry Potter og í staðin fyrir að fatta sniðugt tegur-trikk taka bókina upp og fara að lesa. Þetta kom fyrir mig í gærkvöldi, eins og Harry er skemmtilegur þá finnst mér ekki nógu gott að hann sé að taka frá mér tíma sem ég gæti notað til að læra.

Verkfræðibrandari sem ég var soldið lengi að fatta.