föstudagur, febrúar 18, 2005

Ég er á lífi, ég ER á lífi. Það gerir mig hamingjusama. Núna veit ég að það eru litlu hlutirnir sem skipta máli, eins og þegar nýfæddur kálfur tekur sín fyrstu skref eða vindurinn leikur um akrana... nei bíddu nú við ég er víst ekki Amish. Ég mætti í skólann í fyrsta sinn í laaaaaangan tíma í gær, það var svo gaman að hitta fólk og tala við fólk, ég missti mig næstum því... nei bíddu við það er ekki alveg rétt, ég missti mig.

Ég er samt í drykkjubanni yfir helgina, en það er allt í lagi ég ætla að drekka ógeðslega mikið kók í staðin og borða margar dómínós pizzur (helv**** auglýsing). Þarf líka að mæta á námskeið á þeim ókristilega tíma 8.00 á sunnudagsmorguninn, er það leyfilegt að láta mann mæta á þessum tíma?

Hvern er ég að plata? Sjálfa mig held ég. Drykkjubann er ekkert í lagi, en ég ætla að lifa með því. Hafiði spáð í viljastyrknum sem ég hef!!!

Engin ummæli: