Veiðilokkar

Ég fékk enn eina afmælisgjöf í gær. Hún var svo fín að hún verðskuldar sér bloggfærslu.

Seinnipartinn í gær var ég kölluð niður á 3. hæð þar sem umhverfissvið Almennu verkfræðistofunnar er staðsett. Þar voru 2 jarðfræðingar og 1 landfræðingur staddir með bros á vör (hinir voru fjarverandi). Þeir gáfu mér stoltir eyrnalokka sem þeir höfðu búið til sjálfir. Efniviðurinn var eftirfarandi:

-Glingur sem þeir fundu úti á götu (umhverfisvæn endurvinnsla að hætti umhverfissviðs)

-Rauðir önglar

-Glærar öng-hlífar (því önglarnir voru svo beittir)

-Eyrnalokkahengjur

-

Þeir útskýrðu fyrir mér að þar sem ég væri "kona einsömul" þá kæmu þessir "veiðilokkar" mér vel. En dagsdaglega skildi ég hafa hlífar á önglunum til að vera sjálfri mér eða öðrum ekki skæð.

Síðan fóru þeir að tala um kvóta, möskvastærð, sóknardaga o.s.frv.

Hér er ég með eyrnalokkana, áhugasöm að hlusta á sköpunarsögu þeirra:Hér sést betur hönnun á lokkunum. Það glansar á öng-hlífarnar og takið eftir því hvað öngullinn er tilvalinn til veiða:

Ég er í skýjunum yfir þessari flottu gjöf. Vil ég koma á framfæri mínum bestu þökkum til umhverfissviðs AV. Takk !